Τρίτη 10 Ιανουαρίου 2012

Dante Alighieri - La Divina commedia - Paradiso.

                  Canto I.                                                              Ασμα Ι.                                                La gloria di colui che tutto move              Η δοξα εκεινου που κινει τα παντα
per l'universo penetra, e risplende            που στο συμπαν εισχωρει και λαμπει
in una parte piu e meno altrove.               περισσοτερο στη μια μερια, λιγοτερο στην αλλη.

Nel ciel che piu de la sua luce prende      Σε αυτον τον ουρανο που πιο πολυ απο το φως του παιρνει,
fu' io, e vidi cose che ridire                      βρεθηκα εγω και ειδα πραγματα που να ξαναπει
ne sa ne puo chi di la su discende;          ουτε γνωριζει ουτε μπορει, οποιος απο κει πανω κατεβαινει'

perche appressando se al suo disire,       γιατι, με την προσπαθεια της να εννοησει,
nostro intelletto si profonda tanto,            τοσο βαθια η διανοια μας προχωρει,
che dietro la memoria non puo ire.           που πισω στη μνημη δεν μπορει πια να γυρισει.

Κυριακή 8 Ιανουαρίου 2012

Η παλαια λαμψη..

Με μια αλληγορικη επιθυμια να ξεφυγει απο την "πολι", τον εαυτο, ο οποιος δεν καταφερε να φτασει στα ψηλα επιπεδα της ηθικης, την οποια του επεβαλλε το λαμπρο του παρελθον ο Καβαφης ζηταει  και ψαχνει. Ομως αυτος ειναι εμμεσα ο σκοπος της τεχνης και της ποιησης .-Η επιδιωξη της αλλαγης της ζωης, απο μια δωσμενη κοινωνικη πραγματικοτητα η οποια δεν ικανοποιει, σε μια νεα ηθικη αφετηρια,Ο ανθρωπος εχει ενα μεσο για να αντιπαλαιψει τον χρονο που περνα και αυτο ειναι η μνημη!
Ενα απο τα σημαντικοτερα στοιχεια της φιλοσοφιας του Επικουρου ειναι η "ενθυμηση". Μεσω αυτης διατηρειται ο πλουτος της ζωης, με την διατηρηση της δυνατοτητας αισθησιασμου! Ομως αφου ειναι δυσκολο και ισως αδυνατον να ξεπεραστει αυτη η πραγματικοτητα, τοτε ο νους θα παραμεινει και αργα αλλα σταθερα θα φτασει πλεον στην αργη αποσυνθεση, στον θανατο χωρις καμμια δυνατοτητα διεξοδου, με μια ανυπαρξια παλης!!

Παρασκευή 6 Ιανουαρίου 2012

Η ΠΟΛΙΣ

Είπες' "Θα πάγω σ' άλλη γή, θα πάγω σ' άλλη θάλασσα.
Μιά πόλις άλλη θα βρεθεί καλλίτερη από αυτή.
Κάθε προσπάθεια μου μιά καταδίκη είναι γραφτή'
κ' είν' η καρδιά μου - σαν νεκρός- θαμένη.
Ο νους μου ως πότε μες στον μαρασμον αυτόν θα μένει.
`Οπου το μάτι μου γυρίσω, όπου κι αν δω
ερείπια μαύρα της ζωής μου βλέπω εδώ,
που τόσα χρόνια πέρασα και ρήμαξα και χάλασα".

Καινούριους τόπους δεν θα βρεις, δεν θα΄βρεις άλλες θάλασσες.
Η πόλις θα σε ακολουθεί. Στους δρόμους θα γυρνάς
τους ίδιους. Και στες γειτονιές τες ίδιες θα γυρνάς'
και μες στα ίδια σπίτια αυτά θ' ασπρίζεις.
Πάντα στην πόλι αυτή θα φθάνεις. Γιά τα αλλού -μη ελπίζεις-
δεν έχει πλοίο γιά σε, δεν έχει οδό.
`Ετσι που τη ζωή σου ρήμαξες εδώ
στην κώχη τούτη την μικρή, σ' όλην την γη την χάλασες.

Πέμπτη 5 Ιανουαρίου 2012

Κωνσταντινος Καβαφης

Ο Αλεξανδρινος, που γνωριζε την αρχαια και την νεα Ελληνικη,διαβαζε τον Δαντη στα Ιταλικα, μιλουσε  Γαλλικα, Αραβικα και Λατινικα κι εγραψε τους πρωτους στιχους του στα Αγγλικα, με την "οικονομια της ωριμοτητας"  χρησιμοποιει τις λεξεις στην πρωταρχικη τους σημασια και την ποιηση ως το οπλο που νικα την γλωσσα με τα ιδια της τα οπλα.
Στο μεταιχμιο του αιωνα, με ενα "απαθες" παθος για την Ιστορια, με μια εκλεπτυσμενη αυτοσυγκρατηση, αφηνει μια φορτισμενη σφραγιδα για μας τους υπολοιπους..

Ολη η Ελλαδα σε εναν Αλεξανδρινο..

Την εμορφια ετσι πολυ ατενισα,
που πληρης ειναι αυτης η ορασις μου. 

WILLIAM BLAKE

Οι αρχαιοι Ποιητες εποικουσαν ολα τα ορατα αντικειμενα με Θεους η  Πνευματα, δινοντας τους τα ονοματα και κοσμωντας τους με τις ιδιοτητες των δασων, των ποταμων, των βουνων, των λιμνων, των πολεων, των εθνων και ο,τι αλλο μπορουσαν οι ανεπτυγμενες και πολλες αισθησεις τους να αντιληφθουν.
Και ιδιαιτερα μελετησαν το πνευμα καθε πολης και χωρας, τοποθετωντας το κατω απο την νοητη του θεοτητα.
Ωσπου σχηματιστηκε ενα συστημα, που μερικοι το εκμεταλλευτηκαν και σκλαβωσαν τον κοινο ανθρωπο επιχειρωντας να εκποιησουν η να αποσπασουν τις νοητες θεοτητες απο τα αντικειμενα τους- ετσι γεννηθηκε ο Κληρος.
Επιλεγοντας μορφες λατρειας απο ποιητικους μυθους.
Και κηρυξαν δια μακρων πως οι Θεοι ειχαν δωσει τετοιες εντολες.
Ετσι οι ανθρωποι λησμονησαν πως Ολες οι θεοτητες κατοικουν μεσα στο στηθος τους.

Η Ποιηση ως εικονα

Η αναγκη του ανθρωπου για επικοινωνια, δημιουργησε την γλωσσα, τον λογο.. και η τεχνη του λογου, η λογοτεχνια, την Ποιηση..τον τελειοτερο τροπο επικοινωνιας του εσω με τον εξω κοσμο.. Ας δουμε λοιπον..